երեքշաբթի
1.Հոլովի՛ր պայուսակ, մայր, գարուն բառերը։
Ուղղական (ո՞վ, ի՞նչ)
ո՞վ-մայրը
ի՞նչ-պայուսակ
ի՞նչ-գարուն
Սեռական (ո՞ւմ, ինչի՞)
ո՞ւմ-մայրիկին
ինչի՞-պայուսակի
ինչի՞-գարունի
Տրական (ո՞ւմ, ինչի՞ն)
ո՞ւմ-մորը
ինչի՞ն-պայուսակին
ինչի՞ն-գարունին
Բացառական (ումի՞ց, ինչի՞ց)
ումի՞ց-մայրիկից
ինչի՞ց-պայուսակից
ինչի՞ց-գարունից
Գործիական (ումո՞վ, ինչո՞վ)
ումո՞վ-մայրկով
ինչո՞վ-պայուսակով
ինչո՞վ-գարունով
Ներգոյական (ո՞ւմ մեջ, ինչո՞ւմ, ինչի՞ մեջ)
ո՞ւմ մեջ-մայրիկի մեջ
ինչո՞ւմ-պայուսակում ինչի՞ մեջ-պայուսակի մեջ
ինչի՞ մեջ-գարնան մեջ
2. Առանձնացրո՛ւ նախադասությունները, կետադրի՛ր։ Վերլուծի՛ր ստացված առակը։
Ձուկը գնաց տարբեր իմաստունների մոտ: Նրանցից մեծ մասն ասելիք չուներ, բայց նրանք ամեն տեսակ անհեթեթություններ էին ասում, որպեսզի հիմարների աչքերում մեծ ուսուցիչներ երևային: Այդ ձկներից մեկն ասաց, որ օվկիանոսին հասնելու համար պետք է աշխատել անթերի: Լողացող ձկների ութնապատիկ ճանապարհի առաջին աստիճանին դիրք զբաղեցնել: Մյուս գուրու ձուկը սովորեցրեց, որ օվկիանոս տանող ճանապարհը պայծառատես ձկների աշխարհների ուսումնասիրություններում կգտնի: Երրորդն ավելացրեց, միակ միջոցը անընդհատ կրկնելն է ռամ-ռամ-ռամ միայն այդ դեպքում կբացվի ճանապարհը: Հոգնելով տարբեր ուսմունքներից ձուկը լողաց ջրիմուռներում հանգստանալու և այնտեղ նա հանդիպեց մի ծեր՝ ոչ մի բանով աչքի չընկնող ձկան նա ասաց.
3. Առանձնացրո՛ւ այն բառերը, որոնք ժխտական նախածանց ունեն:
Անարվեստ, անդեմ, անդուռ, անիվ, անսիրտ, անմահ, անուշ, անմահ, անուն, դժողք, դժգոհ, դժբախտ, դժնի, դժկամ, ապագա, ապարդյուն, ապերախտ, ապուր, ապաշնորհ, ապուշ, ապտակ, տարի, տկար, տհաճ, տպել, տգեղ, տխուր, չամիչ,չտես, չկամ,չարիք
անդեմ,
անդուռ,
անսիրտ,
անմահ,
դժբախտ,
ապարդյուն,
ապերախտ,
ապաշնորհ,
4․Թարգմանի՛ր Օշոյի առակը։ Ներկայացրո՛ւ կարծիքդ առակի մեջ արտահայտված գաղափարի մասին:
ОБ УМЕНИИ БЫТЬ БЛАГОДАРНЫМ
На полке стоял маленький глиняный кувшинчик для воды. В углу комнаты на кровати лежал больной, томимый жаждой. «Пить! Пить!..» — поминутно просил он. Но он был совсем один, и некому было помочь ему. Мольба больного была так жалобна, что кувшинчик не выдержал. Сострадание переполняло его. Прилагая невероятные усилия, он подкатился к постели больного, остановившись возле самой его руки. Больной открыл глаза, и взгляд его упал на кувшинчик. Собрав все свои силы, человек взял кувшинчик и прижал его к горячим от жара губам. И только теперь он понял, что кувшин пуст! Собрав последние силы, больной швырнул кувшинчик об стену. Тот разлетелся на бесполезные куски глины.
Դարակի վրա մի փոքրիկ հողե սափոր կար ջրի համար։ Սենյակի անկյունում, մահճակալի վրա, հիվանդ մարդ պառկած էր՝ տանջված ծարավից։ «Խմի՛ր։ Խմի՛ր…»,- ամեն րոպե հարցնում էր նա։ Բայց նա բոլորովին մենակ էր, և նրան օգնող չկար։ Հիվանդի աղոթքն այնքան ցավալի էր, որ սափորը չդիմացավ: Կարեկցանքը պատեց նրան։ Անհավատալի ջանքերով նա գլորվեց դեպի հիվանդի մահճակալը՝ կանգ առնելով նրա ձեռքի մոտ։ Հիվանդը բացեց աչքերը, և հայացքն ընկավ սափորի վրա։ Ամբողջ ուժերը հավաքելով՝ տղամարդը վերցրեց սափորը և շոգից տաքացած սեղմեց շուրթերին։ Եվ միայն հիմա հասկացավ, որ սափորը դատարկ է։ Հավաքելով վերջին ուժը՝ հիվանդը սափորը նետեց պատին։ Այն փշրվեց՝ դառնալով անպետք կավի կտորներ
Մհեր Մկրտչյան 