Այսօր ընթերցանության ուրբաթ է։ Այդ ուրբաթներին մենք կարդում ենք մեր սիրելի գրքի սիրելի հատվածը: Կարդացել եմ ՝ <<Ասիայի ու Աֆրիկայի ժողովուրդների հեքաթներ>>-ը գրքից՝ (Մոր- սերը) հեքիաթը և իմ սիրած հատվածը սա է․
<< Ժամանակում դու հազարավոր հիերոգլիֆներ կճանաչես, հիանալի ոտանավորներ անգիր կանես, բժշկություն կսովորես և կկարդաս փիլիսոփաների գրքերը։ Դրանից հետո դու կարող ես Սեուլում քննություն տալ և գիտնական դառնալ, ինչպես քո հայրն էր ցականում։ Խան Սեկ Բոնը գնում է քեսոն՝ սովորելու, և մայրը մենակ է մնում իրենց փոքրիկ տնակում։ Գյուղում ոչ ոք նրանից լավ հաց չեր թխում, նրա թխաց հացերը համեղ էին, փափուկ, գեղեցիկ ու միահավա-սար։ Հարևանները միայն նրանից էին հաց գնում։ >>
Մհեր Մկրտչյան 